IQ İLE EQ

Fotoğrafın hikayesine birazdan geleceğim.


IQ VE EQ birleşirse ortaya "insanlık" çıkar.Hep konuşuyoruz,karşı tarafla empati kurabilirsek, onları anlamaya en azından çalışmaya çalışırsak,bencillikten vazgeçersek hakikaten kötülükler azalmaya başlar, daha da ötesi,hayat çekilir olur...

Yol üzerindeki bir cam parçasını çekebilme kapasitesi ne kadar IQ gerektiriyorsa, bunun insanın canını yakabileceğine karşı duygusal hassasiyet de EQ kapasitesi bence.Canının yanmasını önleyeceğimiz kişinin kendimiz ya da akrabamız olmasına gerek olmadığına inanç ise her iki Q'nun birleşimi, kanaatim..

Biraz silüet halinde olsa da fotoğrafın hikayesine gelelim; 
Metrobüsle ilgili yazdıklarımı sadece mizahi eleştiri olarak da görenler çıkıyor, oysa ki çok güzel enstanteneler de oluyor ve  yiğidin hakkını yiğide verme yazısı bu. Metrobüsün şoförü İstanbul'u havaya savuran tipi rüzgarında, köprü üzerindeki motorsikletli gence, adeta metrobüsünü siper ederek Boğaz Köprüsü dışına kadar refakat etti.Sahalarda görmek istediğimiz hareketler.Kahraman kornasını çalar, motorsikletiyle tipide ilerleyemeyen gence sol yanına yakın gitmesini işaret eder,bir köprü boyunca rüzgarını keser...

Güne güzel başlatan, memlekette güzel şeyler olduğuna inancı artıran,insana tekrar "güvenme" duygusunu hatırlatan ince fikir için "teşekkürler Metrobüs şoförü"...

Şoförle konuşmak yasak olmasa yanına gelip diyeceeedim, olmadı:)